Kérdése van? +385(0)900011
Agrecol Scorpion 325 SC – FUNGICYD, koncentrat w postaci stężonej zawiesiny do rozcieńczania wodą (SC) o działaniu wgłębnym i układowym, stosowany zapobiegawczo i interwencyjnie w zwalczaniu chorób powodowanych przez grzyby. Zgodnie z klasyfikacją FRAC substancja czynna difenokonazol zaliczana jest do grupy FRAC 3, natomiast substancja czynna azoksystrobina zaliczana jest do grupy FRAC 11.
OPAKOWANIE: 50 ml
Objawy: Choroba najczęściej występuje na pomidorach uprawianych pod osłonami. Charakterystycznym objawem mączniaka jest biały, delikatny nalot, pojawiający się w postaci plam na liściach. Z czasem plamy nalotu powiększają się obejmując coraz większą powierzchnię liścia, a nawet pokrywając je całkowicie. Pierwsze porażane są dolne partie pomidorów, a z czasem objawy choroby występują coraz wyżej. Porażone liście zasychają i zamierają. Po pewnym czasie na nalocie pojawiają się drobne czarne punkciki. Nalot może występować również na ogonkach liściowych, łodygach i działkach kielicha kwiatów. Objawy choroby nie występują na owocach.
Objawy: Mączniak prawdziwy występuje głównie na ogórkach w uprawie szklarniowej, ale może się pojawić również na ogórkach gruntowych. Zwykle pierwsze objawy choroby występują w fazie owocowania ogórka, czyli od połowy lipca do sierpnia. Na górnej stronie liści pojawiają się plamy białego, mączystego nalotu. Stopniowo nalot rozprzestrzenia się na całej powierzchni liścia, a także na ogonki liściowe i pędy. W przypadku silnego porażenia całe rośliny mogą zamierać, co powoduje utratę plonu. W sprzyjających warunkach czasami na nalocie mogą pojawiać się małe, czarne punkty – otocznie, które sprawują funkcję przetrwalnikową grzyba.
Objawy: Pierwsze objawy alternariozy można zaobserwować już od połowy czerwca. Patogen powoduje powstawanie plamistości liści. Plamy mają barwę brunatną, są suche i na powierzchni plam widoczne jest wyraźne pierścieniowe strefowanie. Na granicy żywej i porażonej tkanki może pojawić się żółta obwódka. Liście pokryte plamami stopniowo żółkną i zamierają. Choroba wywołuje również czarną zgniliznę owoców. Na powierzchni owoców początkowo tworzą się rozległe, zagłębione plamy o wyraźnych brzegach. W sprzyjających warunkach na porażonej tkance może wystąpić aksamitny nalot grzybni z zarodnikami konidialnymi. Zarodniki te są przenoszone z wiatrem i wodą. Po opadnięciu na zdrową tkankę przy zwilżeniu powierzchni tkanki zarodniki dokonują infekcji. Patogen zimuje na nasionach i w resztkach roślinnych.
Objawy: Bielik krzyżowych poraża najczęściej chrzan, rzodkiew, brukiew i rzepę, stosunkowo rzadko występuje na kapustach, brokule i kalafiorze. Objawy widoczne są na liściach, pędach i kwiatostanach. Objawem choroby są pojawiające się na górnej stronie liści guzowate wyrośla lub wzdęcia tkanek, a także oliwkowożółte plamy, które z czasem ulegają nekrozie. W obrębie tych plam, na dolnej stronie tworzą się wypukłe pęcherzyki, które po pewnym czasie pękają, a z nich wysypuje się białawy, mączysty pył (zarodniki). Liście ulegają deformacji, a pędy oraz kwiaty deformując się przypominają kształtem miotłę. Patogen by dokonać infekcji potrzebuje kropli wody i temperatury powyżej 10°C.
Objawy: Najbardziej charakterystycznym objawem choroby są, jak sama nazwa wskazuje, plamy na górnej stronie liści. Początkowo plamy te są drobne i brunatne. Z czasem plamy robią się owalne i w środku przyjmują barwę szaro-białą, natomiast dookoła widnieje brunatno-czerwona obwódka. Plamy mają wielkość od 2 do 12 mm, w zależności od sprzyjających chorobie warunków atmosferycznych. Z czasem powstaje coraz więcej plam, które mogą nachodzić na siebie i się zlewać. W warunkach wysokiej wilgotności na plamach pojawia się nalot – są to skupienia trzonków i zarodników konidialnych, które dokonują dalszych infekcji. W przypadku silnego porażenia może dojść do zamierania liści, co znacząco wpływa na kondycję roślin. Porażone rośliny wydają gorszej jakości, niski plon. Plamy mogą występować również na ogonkach liściowych, pędach kwiatostanowych i rozłogach. Czasami dochodzi również do infekcji słupka, z którego rozwijają się później owoce, a grzybnia przerasta do nasion na skórce owocu. Objawem na owocach jest czernienie nasion i brunatna nekroza tkanek wokół nasion.
Objawy: Marchew jest infekowana przez patogen znajdujący się w glebie. Objawy choroby mogą pojawić się w trakcie uprawy marchwi oraz podczas przechowywania. Do porażenia może dojść już na wczesnym etapie rozwoju, powodując zgorzele siewek i ich zamieranie. U dojrzałych roślin objawem choroby są nieregularne czarne plamy na korzeniach, stopniowo obejmujące całą powierzchnię korzenia. Na powierzchni objawem choroby jest stopniowe żółknięcie i więdnięcie naci marchwi. Najczęściej jednak choroba rozwija się na marchwi po zbiorze korzeni, szczególnie gdy podczas zbioru i mycia korzeni doszło do uszkodzeń skórki. Na powstałych plamach w warunkach wysokiej temperatury i wilgotności może się wytwarzać ciemnoszary, mączysty nalot grzybni. Choroba szybko rozwija się na przechowywanych w folii lub reklamówkach korzeniach marchwi. Często wskutek uszkodzenia tkanek przez czarną zgniliznę, inne patogeny wnikają do korzeni marchwi powodując miękką zgniliznę.
Ze środków ochrony roślin należy korzystać z zachowaniem bezpieczeństwa. Przed każdym użyciem przeczytaj informacje zamieszczone w etykiecie i informacje dotyczące produktu. Zwróć uwagę na ostrzeżenia o rodzajach zagrożeń i przestrzegaj zasad bezpieczeństwa zamieszczonych w etykiecie.
Nabycia środków ochrony roślin może dokonać osoba pełnoletnia i posiadająca kwalifikacje wymagane od osób nabywających środki ochrony roślin określone w art. 28 ustawy o środkach ochrony roślin.
