Kérdése van? +385(0)900011
Wieloletnie, mrozodporne pnącze, należy do rodziny Fabaceae, pochodzi do południowej Japonii i płd.-wsch. Chin. Jest to roślina jadalna, ale jest również uważana za inwazyjną. Rozmnaża się poprzez rozłogi lub nasiona, które dojrzewają w strąkach. Dorasta do 30m, kwiaty purpurowe lub fioletowe, długości do 30cm, przyjemnie pachnące, korzenie bulwiaste. Okres kwitnienia trwa od lipca do października. Dzienny przyrost może wynosić do 30 cm. Nie zdrewniałe części rośliny są jadalne. Bulwy mogą osiągać do 35 kg, zawierają do 10% skrobi. Nadają się do spożycia po obróbce termicznej lub uzyskuje się z nich skrobię, która jest tradycyjnie stosowana jako składnik potraw w Azji Wschodniej. Skrobia jest używana np. w postaci panierki, jako dodatek do zagęszczenia sosów, zup lub jako składnik deserów, są z niej przygotowywane budynie. Czasem jest stosowana zamiast agaru lub żelatyny.
W Wietnamie, skrobia jest aromatyzowana olejkiem pomelo, a następnie wykorzystywana do przyrządzania napoji w lecie. W Japonii kwiaty są używane do robienia galaretki. Proszek z korzenia był również używany od wieków w Azji Wschodniej, do przyrządzania herbat i nalewek. Proszek z korzenia jest bezglutenowy. Młode liście lub łodygi mogą być spożywane w sałatkach lub gotowane jako warzywo Kwiaty można równiez jeść gotowane lub marynowane, świeże mają zapach wanilii. Mogą być również obtaczane w cieście i smażone w tłuszczu (jak kwiaty cukinii). Bogate w składniki odżywcze, świeże młode pędy, smakują jak mieszanka fasoli i grochu. Korzenie, kwiaty i liście wykazują wysoką aktywność antyoksydacyjną, sugerującą ich zastosowanie w żywności. Korzeń zawiera też wapń, sód, żelazo i wiele innych składników mineralnych. W tradycyjnej medycynie chińskiej (TCM) kudzu, jest uważany za jedno z 50 podstawowych ziół. W traktacie Baopuzi, zapisano, że korzeń podany z kwiatami powoduje prorocze sny.
Tradycyjnie stosowany w leczeniu szumu w uszach, zawrotów głowy, w terapii migreny, niewydolności naczyń wieńcowych, nadciśnieniu tętniczym, alergii, biegunkach, w leczeniu choroby alkoholowej, przeziębień, grypy, gorączki. Jest również tradycyjnie stosowany jako lekarstwo na alkoholizm i kaca w Chinach. Efekt w leczeniu alkoholizmu przypisuje się daidzinie i daidzeinie. Korzeń jest używany, aby zapobiec nadmiernej konsumpcji alkoholu, a kwiat pomaga w detoksykacji wątroby i łagodzi objawy kaca. Badania wykazały, że kudzu może zmniejszyć zarówno kaca jak i chęć sięgnięcia po alkohol, jest także wykorzystywany w leczeniu uzależnienia od kokainy i tytoniu. Dokładny mechanizm działania nie jest jeszcze ustalony, ale może mieć związek zarówno z metabolizmem alkoholu, jak i obwodami nagrody w mózgu. Kudzu zawiera szereg przydatnych izoflawonów, w tym pueraryny, a także daidzeine (środek przeciwzapalny i przeciwbakteryjny), daidzyny (środek przeciwrakowy) oraz genisteine (środek przeciwbiałaczkowy). Ze względu na zawartość związków mogących wpływać na neuroprzekaźniki serotoniny, kudzu okazał się przydatny w leczeniu migren i klastrowego bólu głowy.
Właściwości:
Ma alkalizujący wpływ na krew Łagodzi zmęczenie Odtruwa organizm Wzmacnia odporność Regeneruje organizm i układ nerwowy Reguluje apetyt, trawienie i jest użyteczny przeciwko problemom jelitowym (biegunka, zapalenie jelita grubego) Obniża nadkwaśność, ciśnienie tętnicze, gorączkę Redukuje skutki menopauzy i andropauzy Poprawia nastrój (jest przydatny w leczeniu depresji) Pobudza produkcje serotoniny i dopaminy Wspiera koncentrację, pamięć i krążenie Wpływa korzystnie na wyczerpany nerwowo i osłabiony organizm Ma potencjalne działanie antynowotworowe
